Henryk Grocholski 17.03.1896 – 21.10.1939
Syn Tadeusza i Zofii z Zamoyskich Grocholskich ze Strzyżawki na Podolu.
Ziemianin – zamieszkały od lat 30-stych XX wieku w Zimnowodzie, Wielkopolska, gmina Borek, Powiat Gostyński, Województwo Poznańskie.
Prezes Zarządu Pow. Związku Strzeleckiego na powiat Gostyński. Członek P.O.W. od 1918 r. Odznaczony Krzyżem P.O.W. za pracę w Organizacji i walkę o niepodległość Ojczyzny 1918-19 r. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, nadany dekretem Prezydenta Rzeczypospolitej w 1929 r. za zasługi na polu narodowym, rolniczym i społecznym.
Urodzony 17 marca 1896 r. w majątku Strzyżawka, powiat Winnica na Podolu. Ukończył szkoły w Winnicy i Petersburgu następnie studiował we Fryburgu, Szwajcaria.
W 1917 roku bierze czynny udział w pracach Polskiego Komitetu Wykonawczego na Rusi. Po rewolucji rosyjskiej w 1918 roku nawiązał kontakt z Polską Organizacją Wojskową w Kijowie /P.O.W. wschód K.N.3./. Po ustaniu tego kontaktu organizował samorzutnie, na terenie powiatu Winnickiego oddziały, które walczyły pod jego kierownictwem z bolszewikami. W Strzyżawce gromadził i ukrywał broń, w którą zaopatrywał P.O.W. w Winnicy. Siedem razy aresztowany i więziony przez bolszewików pod zarzutem organizowania Akcji Zbrojnej w Winnicy. Trzy razy skazany na śmierć. Poza tą działalnością, wraz z bratem Tadeuszem organizował nielegalną oświatę /Macierz Szkolna/, na terenie Powiatu Winnickiego. w 1918 r. brał czynny udział i finansował tworzenie na Podolu 7 Pułku Ułanów w III Korpusie (następnie 12 Pułk Ułanów Podolskich). w roku 1919 nadal z narażeniem życia organizuje i finansuje polskie formacji wojskowe. Ukrywa w swoim domu tajnych wysłanników z Polski. W kraju wstępuje do M.S.Z. Podczas plebiscytu w Opolu pracuje przydzielony do dyspozycji Konsula Generalnego Daniela Kęszyckiego. Z ramienia Naczelnego Dowództwa W.P. w maju 1920 r. wysłany z misją do Kijowa. Za zezwoleniem dowódcy Pułku płk. Tokarzewskiego wspiera działania 12 Pułku Ułanów Podolskich. Osiada w Wielkopolsce w Rogowie koło Krobii, pow. Gostyński, a po tym w Zimnowodzie pow. Gostyń. Jest jednym z pierwszych założycieli P.W. i W.F. i Związku Strzeleckiego, którego szereg lat jest prezesem.
Rozstrzelany przez Niemców na rynku w Gostyniu dnia 21 października 1939 roku.