Proboszcz we Wszechświętem. Współdziedzic Grocholic w opatowskim pow. (województwo Sandomierskie) był synem Piotra (+ ok 1458) a wnukiem Jana Zakliki, star. sandeckiego 1404, podsędka ziemi krakowskiej 1418 i pochodził z rodu Syrokomlów. Dziadek jego Jan Zaklika był stryjeczno – rodzonym bratem Jakuba z Korzkwi (zwanego czasem Jakubem z Kurdwanowa), początkowo plebana w Białym Kościele (dziedzictwo Syrokomlów), a później biskupa płockiego (+1425). Wymieniany częstokroć w aktach od 1426, przeważnie wraz z bratem swoim Andrzejem, zwanym “Długoszem”, gdy sam Jakób oraz drugi jego brat Piotr nazywani są “Wielgachami”. W 1434 podpisarz ziem sandomierski w 1446 pełnomocnik biskupa Zbigniewa Oleśnickiego, w 1450 kanonik sandomierski i kielecki, w 1451 kanonik krakowski oraz pleban w dziedzianem Wszechświętem (Grocholicach) z prezenty kapitulł krakowskiej.
Syrokomlowie na Grocholicach pozbawieni byli patronatu nad miejscowym kościołem na skutek tego, iz jeden z nich zamordował tamtejszego proboszcza (Długosz). Jakób Grocholski w 1455 świadkował przy ustaleniu cudów błog. Prandoty. W 1460 wraz z bratem Andrzejem wzniósł murowany kościół we Wszechświętem na miejscu dawnego drewnianego; kościół ten istnieje po dziś dzień z herbami “Syrokomla” i tablica erekcyjna:
Dawny współpracownik Oleśnickiego umiał Jakob Gr. zająć śmiałe stanowisko w okresie walki o tron biskupi krakowski:, gdy po śmierci bp. Tomasza Strzepińskiego 1461 papież Pius II zamianował jego następce niezłomnego w lojalności względem Stolicy Apostolskiej Jakoba z Sienna, bratanka zmarłego kardynała Zbigniewa Oleśnickiego, a król Kaz. Jagiellończyk, pragnąc osądzić na tem biskupstwie powolnego sobie Jana Gruszczynskiego, bp. kujawskiego, skazał nominata papieskiego na wygnanie a zwolennikom jego zagroził konfiskatą mienia, a nawet śmiercią, Gr., dzierżący naowczas z ramienia zmarłego bp. Tomasza zamek biskupów w Ilzy, stanął, posłuszny papieżowi, po stronie Jakoba z Sienna i odmówił wydania zamku wysłannikom nominata królewskiego. Z rozkazu króla usunięty był przemocą z Ilzy, zamek powierzony Janowi Woyszykowi, kustoszowi krakowskiemu a ten oddał go pełnomocnikom Gruszczyńskiego. Tem odważnem zachowaniem wykazał Gr., że był obok Jana Długosza jednym z niewielu kanoników krakowskich, rozumiejących prawdziwy obowiązek katolickiego kapłana. Data śmierci Jakoba Grocholskiego – nieznana. Pochowany pod zbudowanym przez siebie kościołem. Młodszy brat jego, Andrzej “Długosz” pozostawił 5-ciu synów: Stanisław, oz. z Katarzyna Szydłowiecka, kasztelanka żarnowska, prowadzi ciąg dalszy głównej linji Rodu Syrokomłów z Grocholic i Grabowa Grocholskich.
Papr. ; Bon.; Dlugosz, Historia V. L.B. II 507; Letowski. Katalog biskupow III – 38; Gladyszewicz – Zywot biog. Prandoty II – 158 ; Arch. Komis. Histor. VI ; kod. dypl. Mlpol IV 455, 505; Wisniewski. Dek. Opat. 187-198; Rps. U.J. nr. 723
Ludgard Grocholski
K.Rolle.