Grocholski Stanisław (1858 - 1932)

Stanisław Grocholski (ur. 6 czerwca 1858 w Żołyni k. Łańcuta, zm. 26 lutego 1932 w Buffalo) – polski malarz

Syn Antoniego Rafała, pieczętującego się herbem Syrokomla.

W latach 1877-1880 studiował u Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki w Krakowie. Później w Wiedniu u Wurzingera, Paryżu u Josepha Leona Bonnata i Akademii w Monachium u Alexandra Wagnera. W Monachium mieszkał 20 lat. Do 1901 r. przebywał w New Pausing k. Monachium, potem wyjechał do Ameryki Północnej, do Milkwaukee.

Grocholski wystawił w 1886 wnętrze kościoła w Wiedniu. Pierwsze uznanie zyskał obraz Suszenie bielizny (1889) wystawiony w Monachium. Z Monachium związane były najszczęśliwsze lata twórczości, gdyż znalazł tam uznanie, pracę i zamówienia. Jego obrazy cieszyły się tu znacznym powodzeniem i były kupowane do zbiorów prywatnych i publicznych. Wysyłał swoje prace na wystawy krajowe do Warszawy, Krakowa i Lwowa.

Zamieszkał ze swą żoną Izabelą Pawłowską w willi Passing pod Monachium, tworząc dom, gdzie zbierała się kolonia artystyczna Polska. W 1891 r. otworzył własną szkołę rysunkową, w której wykształcili się m.in.: Gustaw Gwozdecki, Karol Wierusz-Kowalski, Henryk Szczygliński, Soter Małachowski Jaxa.

Malował: portrety, obrazy rodzajowe (szczególnie chętnie ze wsi huculskiej i folklor żydowski), religijne dla kościołów polskich. Malarstwo jego określa się jako traktowanie tematu, często połączone z pomysłem literackim.

W latach (1880-1900) artysta wystawił w monachijskim Glanpalast swoje obrazy.

Współpracował z czasopismem “Gardenlaube” i “Moderne”, w których umieszczano drzeworyty, wykonane według jego rysunków.

W Polsce reprodukcje jego dzieł zamieszczały czasopisma “Kłosy” i “Tygodnik Ilustrowany”.

Stanisław Grocholski należał do najwybitniejszych przedstawicieli malarstwa monachijskiego. Twórczość jego nie posiada wprawdzie odkrywczych wartości, jednak w ramach malarstwa rodzajowego o charakterze realistycznym zaznaczyła się osobowość artysty przez odpowiedni dobór tematów oraz przez ich ujęcie życia ludu polskiego i charakterystyczne typy żydowskie, stanowiły główny temat zainteresowań artysty.

Malował wnętrza chat chłopskich, przedstawiając rozgrywające się w nich życie codzienne: wesela, odpusty, choroby i bójki. Żydów zaś przy modlitwie.

Jego znane prace

* Staruszek, Staruszka (1881)
* Kobieta z Bawarii (1882)
* Suszenie bielizny (1889)
* Pieta (1901)
* Śmierć Ofelii (Muzeum we Lwowie)
* Żyd
* Zamurowanie zakonnicy
* Śmierć sieroty (Muzeum Narodowe w Krakowie)
* Szema Izrael

“KURYER LITERACKO-NAUKOWY”. Dodatek do Nru 350. “Il. Kuryera Codz.” z dnia 18 grudnia 1933 r.

Pobierz stronę tytułową pracy magisterskiej pani Magdaleny Mnich